در روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه (۸ و ۹ اکتبر – ۱۷ و ۱۸ مهر)، آسمان شب ممکن است در طول بارش شهابی اژدهایی (October Draconids) پر از شهاب شود.
هرچند انتظار نمی‌رود که بارش شهابی اژدهایی یکی از بهترین بارش‌های شهابی سال باشد، ویژگی خاصی که دارد تماشای آن را به شدت جذاب می‌کند. بهترین نکته این است که در حالی که بیشتر بارش‌های شهابی در بهترین زمان در ساعات اولیه‌ی قبل از سحر مشاهده می‌شوند، شهابهای اژدهایی ممکن است در هر زمانی پس از تاریکی ظاهر شوند.
اگرچه بارش شهابی اژدهایی از بهترین‌ها نیست اما ویژگی‌های خاصی دارد
علت دیده‌شدن شهاب‌ها در هر زمانی از شب، کانون بارشی آن، یعنی صورت فلکی اژدها در آسمان شمالی است که به‌نظر‌می‌رسد شهاب‌ها از آن سرچشمه می‌گیرند. اژدها یک صورت فلکی دور قطبی است، به این معنی که به نظر می‌رسد هر ۲۴ ساعت، یک بار به دور جُدَی، ستاره‌ی قطبی می‌چرخد. بنابراین، اژدها همیشه در نیمکره‌ی شمالی زیر آسمان صاف قابل‌مشاهده است.
طبق گفته‌ی انجمن شهاب‌سنگ آمریکا، بارش اژدهایی یک بارش شهابی متغیر است، یعنی احتمالا تعداد کمی شهاب خواهید دید، اما احتمال کمی وجود دارد که بتوانید خیلی بیشتر از حد معمول شهاب ببینید. به‌نقل از EarthSky.org، بارش شهابی اژدهایی معمولاً در اوج خود حدود ۱۰ شهاب در ساعت را نشان می‌دهد، اما گاهی‌اوقات ممکن است با تعداد بیشتری غافلگیر شوید. ۸ اکتبر (۱۷ مهر) زمان خوبی برای تماشای شهاب‌ها است، زیرا ممکن است تعدادی از آن‌ها را در آسمان ببینید.
اژدها به عنوان یکی از بزرگترین صورت‌های فلکی شمالی، در این زمان از سال شبیه به دم ماری زیگزاگی تجسم می‌شود که تقریبا به شکل حرف Z در بالای دب اکبر در آسمان شمال-شمال غربی قابل مشاهده است. صورت‌فلکی اژدها خانه‌ی اجرام شگفت‌انگیز اعماق فضا، از جمله سحابی خیره‌کننده‌ی چشم گربه (NGC 6543)، کهکشان بچه قورباغه (UGC 10214) و کهکشان دوک (M102) است.
زمان اوج بارش شهابی اژدهایی برای تماشاگران آسمان مساعد است. در ۱۷ مهر، هلال ماه نازک یا افزاینده در جنوب غربی قابل‌مشاهده خواهد بود که چند ساعت پس از غروب خورشید، غروب خواهد کرد؛ بدین معنی است که وقتی به شمال و سمت اژدها نگاه می‌کنید نور ماه کمی برای روشن‌کردن آسمان وجود خواهد داشت و شهاب‌ها به خوبی دیده می‌شوند.
مانند همه‌ی بارش‌های شهابی، بارش اژدهایی زمانی اتفاق می‌افتد که زمین از میان ابری از بقایای سنگی که توسط یک دنباله‌دار به جا مانده است، می‌گذرد. به گفته‌ی ناسا، در‌این‌مورد، بارش اژدهایی بقایای دنباله‌دار جیاکوبینی-زینر است که از منظومه شمسی عبور می‌کند و هر ۶٫۵ سال یک بار به دور خورشید می‌چرخد.
بهترین زمان برای مشاهده‌ی بارش شهابی اژدهایی بلافاصله بعد از تاریک‌شدن هوا در شب ۱۷ مهر خواهد بود و تا قبل از ساعت ۳ صبح بامداد به وقت تهران در ۱۸ مهر می‌توان آن را دید. کانون بارش سر صورت فلکی اژدها است که در ساعات اولیه‌ی بامداد ۱۸ مهر به زیر خط افق فرو می‌رود به همین خاطر ساعات بعد از غروب بهترین فرصت دیدن آن است و به تجهیزات خاصی نیاز ندارد و با چشم غیرمسلح قابل رویت است.
برای بهتر‌دیدن بارش شهابی اژدهایی می‌توانید در مکانی دور از آلودگی نوری، ستاره‌ی شمالی را در آسمان پیدا کنید. سپس ستاره‌ی کرکس نشسته که پنجمین ستاره‌ی پر نور آسمان است را به راحتی در سمت چپ ستاره‌ی قطبی یا شمال غربی آسمان خواهید دید. تقریبا در نصف فاصله‌ی این دو ستاره و نزدیک‌تر به غرب، کانون بارش، دو ستاره‌ی گاما و بتا اژدها، را در سر صورت فلکی اژدها پیدا خواهید کرد.
