پیمان چارچوب هوش مصنوعی، اصولی کلیدی را که سیستم‌های هوش مصنوعی باید از آن‌ها پیروی کنند، تعیین می‌کند، مانند محافظت از داده‌های کاربر، احترام به قانون و حفظ شفافیت روش‌ها.
هر کشوری که پیمان را امضا کند باید برای حفظ یا ایجاد چارچوب‌های جدید هوش مصنوعی، «اقدامات قانونی، اداری یا سایر اقدامات مناسب» را انجام دهد. برخی از کشورهای دیگر مانند آندورا، گرجستان، ایسلند، نروژ نیز پیمان قانونی هوش مصنوعی را امضا کرده‌اند. این پیمان از سال ۲۰۱۹ در حال تدوین بوده است.
در ماه‌های گذشته، شاهد ظهور طیف گسترده‌ای از توافق‌های دیگر در زمینه‌ی ایمنی هوش مصنوعی بودیم؛ اما اکثریت آن‌ها برای کسانی که تعهدات خود را نقض می‌کنند، عواقب خاصی ندارند. اگرچه پیمان قانونی هوش مصنوعی باید «الزام‌آور» باشد، اما فایننشال تایمز اشاره می‌کند که «انطباق عمدتاً از طریق نظارت اندازه‌گیری می‌شود، که شکلی نسبتاً ضعیف از اجرای قانون است.»
به عبارت دیگر، برای اینکه مشخص شود که آیا کشورها قوانین و مقررات مربوط به هوش مصنوعی را رعایت می‌کنند یا خیر، بیشتر به بررسی و کنترل آن‌ها اتکا شده است تا اینکه مجازات‌های قانونی مشخصی برای نقض قوانین در نظر گرفته شود.
پیمان قانونی هوش مصنوعی می‌تواند به‌عنوان الگویی برای کشورهایی که در حال توسعه‌ی قوانین خاص خود در مورد هوش مصنوعی هستند، عمل کند. ایالات متحده لایحه‌ای در مورد هوش مصنوعی در دست بررسی دارد، اتحادیه‌ی اروپا نیز قبلاً مقررات مهمی در مورد هوش مصنوعی تصویب کرده بود.
ماریا پچینوویچ بوریچ، دبیرکل شورای اروپا، در بیانیه‌ای می‌گوید: «ما باید اطمینان حاصل کنیم که پیشرفت هوش مصنوعی، استانداردهای ما را حفظ می‌کند، نه اینکه آن را تضعیف کنیم. پیمان قانونی هوش مصنوعی برای اطمینان از این موضوع طراحی شده است.»
