بر اساس آخرین اخبار سلامت و پزشکی، اگر قصد دارید در سال‌های پایانی عمر خود را از فشار خون بالا محافظت کنید، لازم است میزان فعالیت بدنی خود را در میانسالی حفظ نمایید.
بر اساس مطالعه‌ای که روی بیش از ۵۰۰۰ نفر در چهار شهر ایالات متحده انجام شد، عوامل اجتماعی می‌توانند انجام این کار را برای برخی افراد دشوارتر از دیگران سازند.
مردها یا زن‌ها، کدام بیشتر به ورزش احتیاج دارند؟
کیرستن بی‌بینز-دومینگو، اپیدمیولوژیست از دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو (UCSF) می‌گوید: «نوجوانان و افراد در اوایل دهه 20 زندگی خود ممکن است از نظر بدنی فعال باشند، اما این الگوها با افزایش سن تغییر می‌کنند.» مطالعات متعدد نشان داده‌اند که ورزش فشار خون را کاهش می‌دهد، اما دومینگو معتقد است که «حفظ فعالیت بدنی در دوران جوانی، در سطوحی بالاتر از آنچه قبلاً توصیه شده، ممکن است برای پیشگیری از پرفشاری خون اهمیت ویژه‌ای داشته باشد.»
حفظ فعالیت بدنی می‌تواند حتی مهم‌تر از آنچه می‌دانستیم باشد. فشار خون بالا یک بیماری جدی است که میلیاردها نفر را در سراسر جهان درگیر کرده است. این بیماری می‌تواند منجر به حمله قلبی و سکته مغزی شود و همچنین یک عامل خطر برای ابتلا به زوال عقل در سنین بالاتر محسوب می‌شود.
بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، بیش از یک چهارم مردان و تقریباً از هر پنج زن، یک نفر مبتلا به پرفشاری خون است. اما اکثر افراد مبتلا به فشار خون بالا حتی از بیماری خود بی‌اطلاع هستند، به همین دلیل اغلب آن را «قاتل خاموش» می‌نامند. با این حال، راه‌هایی برای بهبود فشار خون بالا وجود دارد: ورزش محور اصلی مطالعه اخیر است.
بیش از ۵۱۰۰ بزرگسال برای این مطالعه شرکت کردند تا سلامت آنها را طی سه دهه با ارزیابی‌های فیزیکی و پرسشنامه‌هایی در مورد عادات ورزشی، وضعیت سیگار کشیدن و مصرف الکل پیگیری کند. در هر ارزیابی بالینی، فشار خون سه بار با فاصله یک دقیقه اندازه‌گیری شد و برای تحلیل داده‌ها، شرکت‌کنندگان بر اساس نژاد و جنسیت به چهار دسته تقسیم شدند.
به طور کلی، در میان مردان، زنان و در هر دو گروه نژادی، میزان فعالیت بدنی با افزایش سن کاهش و نرخ پرفشاری خون افزایش می‌یابد. این موضوع می‌تواند عواقبی برای سلامتی داشته باشد. به گفته محققان، این نشان می‌دهد که دوران جوانی یک پنجره مهم برای مداخله به منظور پیشگیری از پرفشاری خون در میانسالی است.
جیسون ناگاتا متخصص در پزشکی جوانان گفت: «تقریباً نیمی از شرکت‌کنندگان ما در دوران جوانی دارای سطوح کمتر فعالیت بدنی بودند که به طور قابل توجهی با شروع پرفشاری خون مرتبط بود، که نشان می‌دهد ما نیاز به بالا بردن حداقل استاندارد برای فعالیت بدنی داریم.»
یافته‌های بیشتر درباره تاثیر ورزش در کنترل فشار خون
زمانی که محققان به افرادی که در اوایل بزرگسالی پنج ساعت ورزش متوسط در هفته انجام داده بودند (دو برابر حداقل میزان توصیه شده فعلی برای بزرگسالان) نگاه کردند، دریافتند که این سطح از فعالیت به طور قابل ملاحظه‌ای خطر پرفشاری خون را کاهش می‌دهد، به ویژه اگر افراد عادات ورزشی خود را تا سن ۶۰ سالگی حفظ کنند.
محققان می‌گویند: «دستیابی به حداقل دو برابر دستورالعمل‌های فعلی فعالیت بدنی بزرگسالان ممکن است برای پیشگیری از پرفشاری خون مفیدتر باشد.» اما افزایش فعالیت بدنی هفتگی در میان تصمیمات تغییر دهنده زندگی و مسئولیت‌های فزاینده آسان نیست.
این موضوع ممکن است به ویژه پس از دبیرستان صادق باشد، زمانی که فرصت‌های ورزش با رفتن جوانان به دانشگاه، سر کار و والد شدن کاهش می‌یابد و اوقات فراغت از بین می‌رود. این مطالعه همچنین نشان داد که مردان و زنان سیاه پوست چگونه مسیرهای سلامتی کاملاً متفاوتی را در مقایسه با همتایان سفیدپوست خود تجربه می‌کنند. در ۴۰ سالگی، سطح فعالیت بدنی در میان مردان و زنان سفیدپوست ثابت می‌ماند، در حالی که سطح فعالیت در شرکت‌کنندگان سیاه پوست رو به کاهش بود.
تا ۴۵ سالگی، نرخ پرفشاری خون در زنان سیاه پوست از مردان سفیدپوست پیشی گرفت، در حالی که زنان سفیدپوست در این مطالعه کمترین نرخ پرفشاری خون را در میانسالی تجربه کردند. و تا ۶۰ سالگی، بین ۸۰ تا ۹۰ درصد از مردان و زنان سیاه پوست مبتلا به پرفشاری خون بودند؛ در مقایسه با کمتر از ۷۰ درصد برای مردان سفیدپوست و حدود نیمی از زنان سفیدپوست.
تیم تحقیقاتی، این نابرابری‌های نژادی را به عوامل اجتماعی و اقتصادی متعددی نسبت دادند؛ هرچند این عوامل در این مطالعه ارزیابی نشدند، اما تحصیلات دبیرستان مورد توجه قرار گرفت. ناگاتا گفت: «اگرچه مردان جوان سیاه پوست ممکن است مشارکت بالایی در ورزش داشته باشند، عوامل عوامل اجتماعی و اقتصادی، محیط‌های محله و مسئولیت‌های شغلی یا خانوادگی ممکن است مانع از ادامه مشارکت در فعالیت بدنی در دوران بزرگسالی شوند.»
