براساس یکی از جدیدترین اخبار علمی، دانشمندان با استفاده از یک رنگ خوراکی ساده موفق شدند پوست موش‌های زنده را شفاف کنند، به طوری که بتوانند بدون نیاز به جراحی، درون بدن آنها را مشاهده کنند.
نگاهی به درون بدن
این اولین بار است که محققان با استفاده از این روش، بافت‌های موش‌های زنده را زیر میکروسکوپ بررسی می‌کنند. آنها از یک رنگ خوراکی معمولی که در خیلی از خوراکی‌ها پیدا می‌شود و چند قانون ساده علمی استفاده کرده‌اند تا این کار را انجام دهند.
بافت‌های بیولوژیکی حاوی مواد مختلفی مانند پروتئین‌ها، چربی‌ها و مایعات هستند و هر یک از این مواد توانایی متفاوتی در خم کردن یا شکست نور دارند. این خاصیت با عنوان ضریب شکست شناخته می‌شود.
وقتی نور از یک ماده به ماده دیگری می‌رود که نور را متفاوت عبور می‌دهد، مسیرش عوض یا پخش می‌شود. مثلاً نور به راحتی از شیشه رد می‌شود، اما نمی‌تواند از دیوار عبور کند و به اطراف برمی‌گردد. وقتی به دیواری نگاه می‌کنیم، نوری که از آن برمی‌گردد به چشم ما می‌رسد و مغز ما آن را به عنوان یک جسم جامد تفسیر می‌کند. به همین دلیل است که نمی‌توانیم از پشت دیوار چیزی را ببینیم.
همانطور که گفتیم اکنون محققان یک روش ساده برای شفاف کردن پوست پیدا کرده‌اند. آنها یک رنگ خوراکی غلیظ که نور را جذب می‌کند در آب حل کردند و آن را روی پوست مالیدند. این کار باعث شد که خواص نوری مواد درون پوست یکسان شود و پوست موقتا شفاف شود.
شفاف کردن پوست با تارترازین
محققان این روش را در یک مطالعه جدید که در مجله Science منتشر شد، توضیح دادند. آنها این روش را با استفاده از یک رنگ خوراکی بی‌خطر به نام تارترازین روی موش‌ها آزمایش کردند. این رنگ زرد-نارنجی معمولا در غذاها، نوشیدنی‌ها، داروها و لوازم آرایشی استفاده می‌شود.
پس از مشاهده شفاف شدن برش‌های سینه مرغ با استفاده از تارترازین، دانشمندان این روش را روی موش‌های آزمایشگاهی امتحان کردند. آنها محلول تارترازین را روی پوست سر موش‌ها مالیدند و سپس آنها را زیر میکروسکوپ بررسی کردند. به گفته زیهائو او، یکی از محققان این پروژه، شفاف شدن پوست چند دقیقه طول می‌کشد. این فرآیند شبیه به جذب کرم پوستی است و به سرعت نفوذ رنگ به پوست بستگی دارد.
پس از اینکه محلول اثر کرد، محققان توانستند رگ‌های خونی روی جمجمه موش‌ها را با دقت بسیار بالا ببینند. در یک آزمایش دیگر، آنها محلول تارترازین را روی شکم موش‌ها مالیدند. در مدت کوتاهی، آنها توانستند اندام‌هایی مانند کبد، روده کوچک و مثانه را به وضوح تشخیص دهند. آنها حتی می‌توانستند حرکت عضلات درون روده و همچنین حرکات جزئی شکم ناشی از تنفس و ضربان قلب را مشاهده کنند.
شفافیت پوست را می‌توان با شستن آن با آب از بین برد. مقدار رنگ اضافی که جذب بدن شده بود، طی دو روز از بدن موش‌ها دفع شد. محققان در این پژوهش گزارش دادند که این روش، اگرچه در کوتاه مدت التهاب جزئی در پوست ایجاد می‌کند، اما اثرات طولانی مدتی بر سلامت کلی موش‌ها، از جمله وزن بدن و نتایج آزمایش خون آنها، ندارد.
آزمایش روی بدن موش‌ها
با استفاده از این روش جدید، می‌توانیم به طور مستقیم و بدون آسیب رساندن به بدن، ساختار و فعالیت بافت‌های داخلی را مشاهده کنیم. این کشف می‌تواند تحولی عظیم در تشخیص و درمان بیماری‌ها ایجاد کند.
این روش هنوز روی انسان‌ها آزمایش نشده است. پوست ما چهار برابر ضخیم‌تر از پوست موش‌ها است، بنابراین ممکن است رنگ خوراکی به لایه‌های عمیق پوست ما نرسد. اما اگر تحقیقات آینده نشان دهد که این رنگ برای انسان‌ها بی‌خطر است و موثر واقع می‌شود، می‌تواند به یک ابزار پزشکی مفید تبدیل شود، همانطور که تیم تحقیقاتی گفته است.
گووسونگ هونگ، محقق دانشگاه استنفورد و یکی از نویسندگان این مطالعه، دریک بیانیه اعلام کرد که این روش جدید می‌تواند کاربردهای گسترده‌ای در پزشکی داشته باشد. از جمله این کاربردها می‌توان به بهبود روش‌های خون‌گیری، تسهیل حذف تاتو و تشخیص زودهنگام سرطان اشاره کرد.
