فرادید نوشت؛ یک موجود استتارشده روی درختی در ماداگاسکار لم داده بود و منتظر فرارسیدن شب بود! سرانجام، این حیوان بزرگ در پوشش تاریکی، عازم جستجوی غذا شد. پرتوی نوری در جنگل، بدن حیوان را حین شکارش روشن کرد. دانشمندان نگاه دقیق‌تری به آن انداختند و دریافتند یک گونه‌ی جدید است.
بر اساس مطالعه‌ای که ۱۵ آگوست در مجله‌ی آلمانی «خزنده‌شناسی» منتشر شد، محققان برای بررسی حیات‌وحش محلی به جنگل‌های شمال ماداگاسکار رفته بودند. آن‌ها که به چراغ‌های پیشانی و چراغ قوه مجهز بودند، شبانه‌روز به دنبال نوع خاصی از مارمولک بودند: گِکوهای دُم‌برگی.
به گفته‌ی محققان، گِکوهای دم‌برگی که به عنوان حیوانات خانگی بسیار محبوب هستند، گروهی «عجیب» و «تماشایی» از مارمولک‌ها هستند. این مارمولک‌ها در سراسر بدنشان حاشیه‌هایی دارند که به آن‌ها اجازه می‌دهد وقتی روی تنه درختان دراز می‌کشند «تقریباً بطور کامل استتار» شوند.
نقطه‌ی اختفای استتارشده‌ی یک مارمولک Uroplatus garamaso یا گِکوی دم‌برگی چشم براق (دیدن مارمولک در تصویر اصلی تقریبا غیرممکن است)
گِکوهای دم‌برگی در طول روز، روی شاخه‌ها دراز می‌کشند تا خودشان را از دید پنهان کنند اما در طول شب عازم شکار غذا می‌شوند.
محققان در جنگل‌ها و اردوگاه‌ها، چندین گکوی دم‌برگی بزرگ با چشم‌های «زردفام» یا «قرمزفام» یافتند. آن‌ها ۱۶ گکوی دم‌برگی را گرفتند و با نگاه دقیق‌تر یک گونه جدید را در میان آن‌ها شناسایی کردند و نامش را Uroplatus garamaso یا گکوی دم‌برگی چشم‌براق گذاشتند.
گِکوی دم‌برگی چشم‌براق یک مارمولک حاشیه‌دار بزرگ است که اندازه آن به حدود ۸.۵ اینچ می‌رسد، دارای سر «مثلثی»، بدن فلس‌دار و چشمانی است که رنگ آن‌ها از «زرد طلایی» تا «قرمز» متغیر است. محققان این گونه جدید را «استاد استتار» توصیف کرده‌اند.
گکوی Uroplatus garamaso یا گکوی دم‌برگی چشم‌براق که روی شاخه‌ای نشسته است.
گکوهای دم‌برگی چشم‌براق رنگ‌های متفاوتی دارند. برخی از آن‌ها رنگ قهوه‌ای تیره دارند، برخی دیگر رنگ‌شان قهوه‌ای مایل به زرد با لکه‌های قهوه‌ای تیره‌تر است. رنگ برخی دیگر خاکستری‌فام با خال‌های قهوه‌ای مایل به سیاه بود. عکس‌های دیگری هم از گکوهای زرد-قهوه‌ای، نارنجی-قهوه‌ای و سفید-قهوه‌ای گرفته شده است.
مانند سایر گونه‌های گکوی دم‌برگی، گکوهای دم‌برگی چشم براق احتمالاً می‌توانند رنگ و الگوی پوست بدنشان را هنگام استرس تغییر دهند.
چندین گکوی دم‌برگی چشم براق با الگوهای رنگی مختلف روی شاخه‌ها نشسته‌اند.
محققان گونه جدید گکو را در ۹ جنگل مختلف شمال ماداگاسکار پیدا کردند. این جانور قبلا توسط دانشمندان، تاجران و صاحبان حیوانات خانگی مستند شده بود اما توصیف مستند علمی از آن وجود نداشت. این گونه حداقل از سال ۲۰۰۱ و شاید قبل‌تر از آن با نام‌های مختلف در تجارت حیوانات خانگی بوده است. از سال ۲۰۱۰، گکوهای دم‌برگی چشم‌براق به تعداد کم بین سه تا پنج حیوان در سال به ایالات متحده و آلمان وارد شدند.
گونه جدید را از شکل بدن، اندام تناسلی، رنگ چشم و رنگ زبان شناسایی کرده‌اند. تجزیه و تحلیل DNA نشان داد گونه جدید بیش از ۸ درصد واگرایی ژنتیکی با سایر گکوهای دم‌برگی دارد.
محققان نام این گونه جدید را از کلمه مالاگاسی «Maso» گرفتند که به معنای «چشم» است و به کسی اشاره دارد که چشمان درخشان و براق دارد.
چشمان متمایز Uroplatus garamaso، یا گکوی دم‌برگی چشم‌براق از نزدیک
گکوهای دم‌برگی چشم‌براق به دلیل فعالیت‌های انسانی در زیستگاه‌هایشان «به شدت در معرض تهدید» هستند. جنگل‌های طبیعی گکوها متاثر از چریدن گاوها و کشاورزی است.
