روزیاتو نوشت: در دنیای هوانوردی، یونیفرم خلبانان فراتر از یک پوشش رسمی، نمایانگر سطح تجربه و مقام آنهاست. نوارهای روی آستین و سرشانه‌های خلبانان، داستانی از مهارت و پیشرفت حرفه‌ای را روایت می‌کند. این سنت که از دهه ۱۹۳۰ آغاز شد، امروزه به استانداردی جهانی در صنعت هوانوردی تبدیل شده است. در ادامه، به بررسی تاریخچه و معنای این نوارها می‌پردازیم.
روزهای آغازین بدون یونیفرم رسمی
قبل از دهه ۱۹۳۰، خلبانی هواپیما با آنچه امروز می‌شناسیم تفاوت زیادی داشت. خلبانان در کابین‌های باز پرواز می‌کردند و نیاز به پوششی داشتند که آنها را در برابر سرمای شدید محافظت کند. لباس سنتی خلبانان شامل کت چرمی گوسفندی، ژاکت خلبانی، چکمه، دستکش، شال گردن، کلاه و عینک محافظ بود. این پوشش برای محافظت در برابر شرایط جوی سخت طراحی شده بود و هیچ نشانی از رتبه یا مقام نداشت.
معرفی یونیفرم توسط پان امریکن
در اواخر دهه ۱۹۳۰، شرکت هواپیمایی پان امریکن، تصمیم گرفت خدمه هواپیما را با لباس‌هایی شبیه به نیروی دریایی ملبس کند. این انتخاب مناسبی بود، زیرا هواپیماهای بوئینگ با کشتی‌های اقیانوس‌پیمایی مانند نورماندی و کوئین مری رقابت می‌کردند. یونیفرم اولیه خلبانان پان امریکن شامل کت، دو ردیف دکمه سرمه‌ای با نشان رتبه روی آستین و کلاه بود. سایر خطوط هوایی به سرعت از این الگو پیروی کردند.
تغییرات اندک یونیفرم خلبانان از دهه ۱۹۳۰
از زمان معرفی یونیفرم‌های اولیه توسط پان امریکن، تغییرات اندکی در طراحی آنها صورت گرفته است (به استثنای دوران همه‌گیری کرونا که ماسک به اجزای یونیفرم اضافه شد). اگرچه امروزه هر خط هوایی یونیفرم مخصوص به خود را دارد، اما اصول کلی همچنان مشابه طرح اولیه پان امریکن است. استفاده از نشان یا نوار برای نشان دادن رتبه و جایگاه افراد، سنتی است که از قرن ۱۷ در یونیفرم‌های نظامی رایج بوده و به صنعت هوانوردی نیز راه یافته است.
معنی نوارهای روی یونیفرم خلبانان چیست؟
- Cadet یا خلبان کارآموز: خلبانان در حین گذراندن دوره آموزشی، یک نوار روی یونیفرم و سردوش خود دارند. بعید است که در یک پرواز تجاری کارآموزانی را در کابین خلبان ببینیم.
- افسر دوم یا مهندس پرواز: یک افسر دوم یا مهندس پرواز دو نوار روی آستین و سردوش دارد. این رتبه در هواپیماهای مدرن به ندرت دیده می‌شود، مگر در برخی پروازهای طولانی.
- افسر اول: سه خط روی لباس خلبان نشان می دهد که او افسر اول/ کمک خلبان یا نفر دوم است. این رتبه معمولاً در اکثر پروازهای تجاری حضور دارد.
- افسر اول ارشد: داشتن درجه افسر اول ارشد نشان می دهد که یک خلبان بیش از ۱۵۰۰ ساعت پرواز دارد و آمادگی برای ارتقا به مقام کاپیتان را دارد.
- کاپیتان: چهار خط روی لباس خلبان نشان می دهد که او کاپیتان پرواز و مسئول اصلی پرواز و تصمیم‌گیرنده نهایی در شرایط اضطراری است.
- کاپیتان آموزشی: یک کاپیتان آموزشی تمام مسئولیت های یک کاپیتان معمولی را بر عهده دارد اما خلبانان دیگر را نیز آموزش می دهد.
این نوارها روی آستین کت و سرشانه‌های پیراهن خلبانان دیده می‌شود. علاوه بر نوارها، اکثر خلبانان کلاهی دارند که نشان شرکت هواپیمایی را دارد، اما رتبه خلبان را نشان نمی‌دهد. این سیستم رتبه‌بندی نه تنها نشان‌دهنده سطح تجربه و مهارت خلبانان است، بلکه در شرایط اضطراری نیز مشخص می‌کند چه کسی باید تصمیم نهایی را اتخاذ کند.
