براساس تاریخ‌گذاری رادیوکربن، مشخص شده که این بیل مربوط به دوره میانه عصر برنز، یعنی حدود ۳۵۰۰ تا ۳۴۰۰ سال پیش است. تنها یک ابزار چوبی دیگر که از نظر سن و عملکرد با این بیل قابل مقایسه است تا کنون شناخته شده و آن بیلچه برینلو است که در سال ۱۸۷۵ توسط معدنچیان در معادن مس آلدرلی اج در منطقۀ چشر کشف شد و قدمتی حدود ۱۷۵۰ قبل از میلاد داشت.
پیش از کشف این بیل، یک تیم از باستان‌شناسی وسکس در حال بررسی سایت مرداب‌های آرن به عنوان بخشی از پروژه ایجاد زیستگاه‌های تالابی بوده‌اند. زمانی که دسته بیل از خاک بیرون آمد، باستان‌شناسان در ابتدا فکر کردند شاید ریشه درخت باشد، اما به زودی مشخص شد که این یک ابزار چوبی مصنوعی است. خاک این منطقه ساحلی آب‌گرفته است و محیط بی‌هوازی آن، این بیل را برای هزاران سال حفظ کرده است. برای اطمینان از حفاظت بیل پس از کشف، آن را سریعاً به آزمایشگاه باستان‌شناسی وسکس منتقل کردند و در آنجا آن را تمیز و پایدارسازی کردند.
تحلیل نمونه‌های کوچک از بیل نشان داد که جنس آن چوب درخت بلوط بوده که از مرکز درخت برداشت شده است. این نوع چوب بسیار سخت و متراکم است و بیل را به ابزاری قدرتمند تبدیل کرده است.
قطعه‌ای از چوب بیل در میان دو صفحه شیشه‌ای در آب قرار داده شده و برای بررسی زیر میکروسکوپ آماده می‌شود
این بیل از یک قطعه چوب یکپارچه تراشیده شده و ساخت آن ساعت‌ها کار دستی نیاز داشته و برای صاحب پیشاتاریخی آن ابزاری باارزش بوده است. این ابزار می‌توانست در صورت شکسته شدن یا آسیب دیدن مجدداً استفاده یا برای مصارف دیگری بازسازی شود و همین موضوع بقای شگفت‌انگیز این قطعه را جالب‌تر می‌سازد.
تا دوره میانه عصر برنز، مردم در سراسر انگلستان در جوامع کشاورزی روستایی ساکن شده بودند، با مزارع، روستاها و سیستم‌های گسترده کشاورزی که شبیه سبک زندگی امروزی است. با این حال، شواهد کمی وجود دارد از اینکه در مکانی که این بیل کشف شده، یک سکونت‌گاه دائمی وجود داشته باشد. در عوض، باستان‌شناسان در حال بررسی این نظریه هستند که مردم ممکن است این مکان را به‌طور فصلی استفاده کرده باشند.
در آن دوره، مرداب‌های آرن در زمستان مستعد سیل بوده و در تابستان خشک می‌شدند. این شرایط به جوامع گذشته امکان می‌داد از منابع طبیعی غنی این منطقه بهره‌برداری کنند. این منطقه ممکن بود برای استخراج زغال‌سنگ، چراگاه دام‌ها یا برای شکار، ماهیگیری، جمع‌آوری نی برای پوشش سقف و سبدبافی و حتی برای کشاورزی مورد استفاده قرار گیرد. این بیل در یک گودال دایره‌ای شکل یافت شده که می‌توانست برای مقاصد مختلفی مانند خشک کردن یا حفاظت از منابع مفید استفاده شود.
بیل در حال حاضر تحت مراقبت ویژه‌ای قرار دارد تا امکان مطالعه بیشتر آن بدون آسیب‌رساندن به چوب پیشاتاریخی فراهم شود. در عین حال، گروه باستان‌شناسی وسکس این بیل را اسکن کرده و یک مدل سه‌بعدی از آن تهیه کرده است تا بتوان آن را به صورت مجازی و با جزئیات دقیق بررسی کرد.
