مجموعه سکه‌هایی شامل ۲۸۵ سکه نقره‌ای کشف شده است که بین سال‌های ۱۴۹۹ و ۱۶۵۲ استفاده می‌شد. این سکه‌ها حین حفاری کارگران برای خط فاضلاب جدید در منطقه‌ای در آلمان یافت شد.
این گنجینه حاوی ترکیبی از سکه‌های نقره بزرگ، ازجمله تالرهای نقره ضرب‌شده توسط امپراتوری روم و سکه‌های خارجی است. درحالی‌که بیشتر یافته‌ها سکه‌های منطقه‌ای ساکسون بودند، تعدادی از کمیاب‌ترین سکه‌ها همچون گروشن شرکنبرگ در میان آن‌ها دیده می‌شد که احتمالاً در آن زمان به‌صورت منطقه‌ای استفاده می‌شد. علاوه بر آن‌یک اسکودو ایتالیایی از سال ۱۶۳۰ و یک تالرو نیز که در سال ۱۶۲۰ توسط دوک بزرگ توسکانی ضرب شد، وجود داشت.
کارشناسان فکر می‌کنند که گنجینه احتمالاً پس از پایان جنگ سی‌ساله (۱۶۱۸ تا ۱۶۴۸) که عمدتاً در اروپای مرکزی رخ داد و ۸ میلیون نفر را به کام مرگ فرو برد؛ در زمین دفن شده است. سکه‌ها مدت زیادی در زمین بوده‌اند و رنگ سبز به خود گرفته‌اند. بر اساس تعدادی از سکه‌های موجود در این مجموعه، کارشناسان به این نتیجه رسیده‌اند که احتمالاً این گنج متعلق به یوهان دوندورف است که در اواخر دهه ۱۶۶۰ شهردار وتین بود و یکی از ثروتمندترین شهروندان شهر به شمار میرفت.
