براساس اعلام مسئولان بهزیستی کشور در سال ۱۳۴۳ همه ساله ۴ هزار نفر به جمعیت بیماران روانی که نیاز به مراقبت ویژه دارند، اضافه می‌شده است.
هفته‌نامه تهران مصور در شماره ۱۱۲۲ مورخ ۱۴ اسفند ۱۳۴۳ درباره وضعیت بیماران روانی کشور در گزارشی می‌نویسد:
چندروز پیش اداره پزشکی قانونی اعلام کرد که در سال جاری ۱۱۸۰ نفر دیوانه توسط این اداره به تیمارستان‌ها و آسایشگاه‌های روانی معرفی شده‌اند. این‌ها دیوانگانی هستند که هر یک به جهاتی سروکارشان با اداره پزشکی قانونی افتاده بود وگرنه عدد دیوانگانی که آزادانه در اجتماع زندگی می‌کنند و رفاه و آسایش را از مردم سلب می‌نمایند خیلی بیش از این‌هاست.
آمار نشان می‌دهد که به طور متوسط سالی ۳ تا ۴هزار نفر به تعداد دیوانگان کشور اضافه می‌شود. یکی از روان‌پزشکان معروف که مطالعات زیادی در این مورد دارد می‌گوید: تجربیات چندین‌ساله به من ثابت کرده است که در دهات ایران نیز مبتلایان به امراض روانی زیاد هستند منتهی در نظر عوام این بیماری با خرافات به‌هم آمیخته و به صورت معمایی پیچیده و اسرارآمیز در آمده است. در نظر دهاتی‌ها یک نفر مبتلا به امراض روحی که «جنی» می‌شود و جز از طریق دعانویس و رمال قابل معالجه نیست.
وی همچنین عقیده دارد اگر افزایش بیماران روانی در ایران به همین وضع ادامه پیدا کند در آینده باید به‌جای تیمارستان‌های فعلی، شهری به وجود آورده و ساکنین بخت‌برگشته آن را در این شهر جای داد.
طی ۴۰ سال اخیر تعداد مبتلایان امراض روحی در تهران ۷۵ برابر شده است و از نسبت یک در ده هزار به یک در هزار رسیده است. به نظر جامعه‌شناسان و روان‌پزشکان افزایش سریع امراض روانی در تهران دلایل متعددی دارد که مهمترین آن‌ها عبارتند از زندگی ماشینی شهری، گسترش دامنه توقعات مردم و در نتیجه به‌هم خوردن تعادل دخل و خرج، دوری راه محل کار و منزل و انتظار خسته‌کننده در صف‌های اتوبوس، نداشتن خانه‌های مناسب، ناسازگاری‌های خانوادگی، آلودگی هوای تهران و کمبود اکسیژن، بیکاری و سروصدای اعصاب‌شکن دوره‌گردها و گرانی سرسام‌آور مایحتاج عمومی...
