ساختمان ایستگاه AGIP با طراحی خطی و عقلانی خود، از یک ساختار کم‌ارتفاع و کشیده با سطوح شیشه‌ای بزرگ تشکیل شده است که ارتباط بصری بین فضای داخلی و خارجی را برقرار می‌کند.
سقف مسطح و پیش‌آمده، حس سبکی و پویایی را به بنا می‌بخشد، ویژگی‌هایی که در معماری مدرنیستی آن زمان رایج بود. استفاده از مصالحی مانند بتن مسلح و سطوح شیشه‌ای پیوسته، زیبایی‌شناسی عقل‌گرایانه و تمایل به نمایش نوآوری و کارایی را منعکس می‌کند.
شاخص‌ترین عنصر این ایستگاه، برج تبلیغاتی استوانه‌ای است که در بالای آن لوگوی AGIP قرار گرفته و از فواصل دور نیز قابل مشاهده است. این سازه نه تنها نقش ارتباطی ایفا می‌کند، بلکه به عنوان یک نشانه بصری شهری نیز عمل کرده و نمادی از پیشرفت فناوری و حضور پررنگ AGIP در بازار سوخت ایتالیا به شمار می‌رود.
ایستگاه AGIP تنها برای تامین سوخت طراحی نشده بود، بلکه مجموعه‌ای از خدمات تکمیلی را نیز در خود جای داده بود که آن را به یک مرکز چند منظوره واقعی تبدیل می‌کرد. مکانیکی، فضاهای کارواش و همچنین مکان‌هایی برای استراحت و صرف نوشیدنی در این ایستگاه تعبیه شده بود که آن را به یکی از اولین نمونه‌های ایتالیایی "اتوگریل شهری" تبدیل کرد. این دیدگاه نوآورانه، راهکارهای معماری و عملکردی را پیش‌بینی می‌کرد که بعدها در شبکه بزرگراهی ایتالیا به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت.
