راهنماتو - دوستان اغلب بازتابی از ویژگیهای شخصیتی خود ما هستند، با این حال، بعضی آدمهای شگفتانگیز وجود دارند که با اینکه ممکن است عجیب باشد اما هیچ دوست نزدیکی ندارند.
به گزارش راهنماتو، به نظر میرسد امکانش هست که شخصی حقیقتاَ دوستداشتنی باشید اما دوست صمیمی نداشته باشد. این افراد اغلب ویژگیهای منحصربهفردی دارند که باعث میشود تافته جدا بافته بشوند.
در این مقاله میخواهیم از 7 ویژگی مشترک آدمهای دوست داشتنی که دوست صمیمی ندارند، صحبت کنیم.
1. استقلال
افرادی که حقیقتاً دوستداشتنی هستند اما دوستان صمیمی کمی دارند اغلب سطوح بالایی از استقلال دارند. این افراد خود-اتکا، توانمند و با خودشان راحت هستند. آنها نیروی و قدرتشان را از درونشان میگیرند و معمولاً برای خوشحالی وابسته به کسی نیستند. این به معنی ضداجتماعی بودن یا دوستنداشتن دیگران نیست. بلکه، معنایش این است که این افراد خودشان برای خودشان کافی هستند و نیازی ندارند که مدام در تعامل اجتماعی باشند تا حس کنند رضایت دارند.
استقلال میتواند یک ویژگی مثبت نگریسته شود اما کسانی که استقلال زیادی دارند اغلب به ندرت میتوانند ارتباطات عمیقی با دیگران برقرار کنند. از بیرون ممکن است به نظر برسد این افراد تمایلی به همراهی کردن دیگران ندارند که باعث میشود دوستانشان از آنها دور شوند.
نکته کلیدی در این بخش برخورداری از تعادل است. استقلال داشتن خوب است اما یادتان باشد که روابط معنادار نیز بخش مهمی از زندگی است.
2. استانداردهای بالا
یکی دیگر از ویژگیهای کسانی که دوستداشتنی هستند اما دوستان صمیمی ندارند، داشتن استانداردهای بالا است. این افراد ممکن است مهربانترین آدمهایی باشند که تاکنون دیدهاید و خودشان را برای کمک کردن به دیگران به آب و آتش بزنند اما در عین حال استانداردهای بالایی هم برای خودشان و هم برای دیگران تعیین میکنند. آنها برای صداقت، وفاداری و احترام ارزش زیادی قائل هستند. آنها ترجیح میدهند تنها باشند تا اینکه دو رو برشان را آدمهایی گرفته باشند که این ویژگیها را ندارند.
قابل تحسین است که این افراد بر سر این ارزشها سازش نمیکنند اما گاهی میتواند منجر به تنهاییشان شود. هرچند که بسیاری از این افراد تنهایی را به از دست دادن این ارزشها ترجیح میدهند.
3. درونگرایی
اغلب درونگرایی با خجالت و شرم اشتباه گرفته میشود اما درونگرایی درباره این است که انرژیتان را بیشتر صرف کجاها میکنید. بسیاری از افراد دوستداشتنی که فاقد دوستان صمیمی هستند، درونگرایی شدید دارند. آنها از همراهی خودشان لذت میبرند و برای تنهایی و عزلتشان ارزش و اعتبار زیادی قائل هستند. آنها اغلب در برنامههای شلوغ و دورهمیهای بزرگ انرژی از دست میدهند و ترجیح میدهند که تعاملات عمیق با تکتک افراد یا در سطح جمعهای کوچک داشته باشند.
جالب است که مطالعهای که توسط انجمن روانشناسی آمریکا انجام شده دریافته است که درونگراها به این دلیل دوستان کمتری دارند که کیفیت را بر کمیت ترجیح میدهند. آنها دوست دارند که زمان و انرژیشان را صرف روابط معنادار کنند، به جای اینکه خودشان را در روابط متعدد پخش و پلا کنند.
4. همدلی
افرادی که حقیقتاً دوستداشتنی هستند اما دوستان اندکی دارند، اغلب سطوح بالایی از همدلی نشان میدهند. آنها میتوانند احساسات دیگران را درک و حس کنند و گاهی حتی میتوانند قبل از آنکه شخص احساساتش را ابراز کنند، احساسات او را بیان کنند.
این درک عمیق به آنها اجازه میدهد که با دیگران در سطوحی عمیق ارتباط برقرار کنند. اما، همچنین میتواند بسیار خستهکننده و فرسایشی باشد و از درون آنها را خالی کند زیرا وزن احساسات دیگران را نیز با خودشان حمل میکنند. برای همین است که این افراد به اوقات بیشتری برای خلوت کردن با خودشان نیاز دارند و وقت کمتری برای ساختن دوستیهای متعدد میگذارند. آنها افراد را گزینش میکنند و سعی میکنند که از سلامت روانیشان در برابر تعداد زیادی آدم مراقبت کنند.
5. ترس از طرد شدن
یکی از ویژگیهای این افراد دوستداشتنی اما بدون دوستان صمیمی، ترسان از طرد شدن است. مثلاً وقتی کسی به پیامشان دیر پاسخ میدهد، سریع گفتوگوهای منفی درونذهنیشان درباره اینکه دیگر دوستداشتنی نیستند، اغاز میشود. این ترس از طرد شدن همیشه همراه آنها است و باعث میشود که از دیگران فاصله بگیرند تا طرد نشوند.
اما در واقع نباید چنین رفتارهایی را به حساب خودمان بگذاریم و فکر کنیم که ما همیشه ایراد داریم. اگر شما آدم دوستداشتنیای هستید و دیگران از شما فاصله میگیرند، مشکل از آنهاست. آنها ارزش دوستی شما را نمیدانند. پس باید سعی کنید که این ترس از طرد شدن را در خودتان مدیریت کنید.
6. گزینشی عمل کردن
ویژگی دیگر این افراد آن است که دوستانشان را بسیار گزینشی انتخاب میکنند. آنها برای پیوندهای عمیق و معنادار احترام و ارزش قائل هستند و سعی میکنند که وقت و انرژیشان را صرف روابط باکیفیت اما کم بکنند تا اینکه بخواهند تعداد زیادی دوست و روابط سطحی داشته باشند. این افراد علاقهای به گفتوگوهای سطحی و کوتاه یا دوستیهای معمولی ندارند. آنها به دنبال روابط عمیق هستند. به دنبال کسانی هستند که بتوانند با آنها گفتوگوهای عمیق کنند و افکار پیچیدهشان را با آنها در میان بگذارند.
7. اصالت
یکی از ویژگیهای حیاتی افرادی که حقیقتاً دوستداشتنی هستند اما دوستان صمیمی ندارند، اصالت آنهاست. آنها حقیقتاً با خودشان و ارزشهایشان صادق هستند، حتی اگر این به معنای تنها ماندشان باشد. آنها تظاهر نمیکنند شخص دیگری هستند تا خودشان را در دل دیگران جا کنند. آنها باور دارند که اصالت و روراستی و بیان افکار و عقایدشان مهم است، حتی اگر باعث شود که چندان محبوب نباشند.
راستش را بخواهید جهان به آدمها بااصالتتر بیشتری نیاز دارد که نمیترسند خودِ حقیقیشان را ابراز کنند. این افراد ممکن است دوستان صمیمی زیادی نداشته باشند اما دوستیهایی اصیل، عمیق و معنیدار دارند.