این کشف هشداردهنده پژوهشگران دانشگاه گولف در گانادا، نگرانی‌هایی را درباره سلامت و بقا و تولیدمثل زنبور عسل ایجاد می‌کند. نایجِل راین (Nigel Raine) و سابرینا روندو (Sabrina Rondeau)، پژوهشگران علوم محیطی دانشگاه گلف، دریافته‌اند ملکه‌های زنبور عسل به دلایلی که هنوز کاملاً مشخص نیست، ترجیح می‌دهند در خاک آلوده به آفت‌کش‌ها به خواب زمستانی بروند تا در خاک تمیز.
این گروه پژوهشی آزمایش‌هایی در مزرعه انجام دادند: آنها ملکه‌های زنبورهای معمولی شرقی (Bombus impatiens) را رها کردند تا آزادانه در محوطه‌های بیرونی پرواز، جفت‌گیری کنند و سپس مکانی را برای خواب زمستانی انتخاب کنند.
آنها می‌توانستند میان خاک تمیز یا خاک آلوده به یکی از پنج آفت‌کش رایج، از جمله حشره‌کش‌ها و قارچ‌کش‌ها در غلظت‌های مختلف انتخاب کنند.
سپس پژوهشگران دانشکده علوم محیطی در میان خاک‌ها به دقت به جست‌وجوی ملکه‌های زنبورهای در حال خواب زمستانی پرداختند. آنها دریافتند ملکه‌ها از خاک عاری از آفت‌کش اجتناب می‌کنند و در واقع دو برابر بیشتر احتمال دارد که به سمت خاک آلوده به آفت‌کش کشیده شوند.
چرا ملکه‌ها به خاک آلوده جذب می‌شوند؟
ملکه‌های زنبور عسل معمولاً زمستان‌ها در زیرِ زمین به خواب زمستانی می‌روند و در بهار بیدار می‌شوند تا کلنی‌های جدید ایجاد کنند. پژوهشگران می‌خواستند بررسی کنند زنبورها در این بازه مهم اما آسیب‌پذیر از زندگی خود چگونه به آفت‌کش‌ها واکنش نشان می‌دهند. یافته‌های آنان شگفتی و نگرانی‌شان را برانگیخت.
در توضیح این رفتار ملکه‌های زنبورهای عسل، پژوهشگران احتمال دادند آفت‌کش‌ها با تغییر خواص خاک، آن را برای ملکه‌ها جذاب‌تر می‌کنند؛ مثلاً، قارچ‌کش‌های استفاده‌شده در این پژوهش ممکن است قارچ‌ها و نماتُدهای (کرم‌های ریز انگلی) خاک را از بین ببرند و ملکه‌ها ممکن است از خاک‌های آلوده به قارچ اجتناب کنند، زیرا احتمال دارد در طول خواب زمستانی مضر باشند.
یک احتمال دیگر این است که ملکه‌ها به دنبال تجربه جدیدی هستند؛ زیرا رفتار نوجویی در میان زنبورها رایج است که معمولاً کُلُنی را به کشف منابع جدید سوق می‌دهد.
کشف علت دقیق این رفتار ملکه‌های زنبورهای عسل به پژوهش‌های بیشتری نیاز است. قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌ها به کاهش حشرات در سراسر جهان کمک می‌کند.
قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌ها علاوه بر اینکه گاهی کُشنده است، ممکن است حرکات زنبورها و توانایی آنها در جمع‌آوری و تغذیه از شهد و گرده را مختل کند. این اثرات ممکن است عواقب ناگواری برای سیستم غذایی جهانی داشته باشد.
