شالینی پاروتی، پزشک متخصص خواب در بیمارستان سنت لوئیس در گفتگو با شبکه خبری «سی‌ان‌ان» توضیح می‌دهد که در حالت ایده‌آل، بهتر است که گوشی‌های هوشمند خود را در اتاقی غیر از اتاق خواب بگذاریم.
او می‌گوید: «نگه داشتن تلفن همراه در یک اتاق دیگر، باعث می‌شود که از میزان اختلالات در خواب همچنین بدخوابی کاسته شود.»
داشتن یک گوشی هوشمند روی میز کنار تخت می‌تواند شما را حتی از خوابیدن باز دارد. زیرا حتی کمی دیرخوابی و پهلو به پهلو شدن در تخت باعث می‌شود که بلافاصله متوجه گوشی‌تان شوید و وسوسه شوید که سراغ آن بروید و مثلا در اینستاگرام و تیک تاک شروع به گشت و گذار کنید.
عملکرد «به تعویق انداختن» زنگ بیدارباش در این گوشی‌ها نیز که به ما امکان می‌دهد زمان بیداری‌مان را بارها به تعویق بیندازیم، باعث می‌شود زمانی که درنهایت بیدار می‌شویم احساس خستگی بیشتری کنیم؛ بویژه آنکه با چند دقیقه بیشتر خوابیدن به کمک این عملکرد، خوابمان تامین نمی‌شود.
دکتر براندون پیترز ماتیوس، متخصص مغز و اعصاب در بیمارستان سیاتل توضیح می‌دهد که وقتی خواب شبانه به مراحل پایانی می‌رسد، وارد مرحله‌ای با «حرکات سریع چشم» می‌شویم که «خواب REM» نام دارد. در این بخش از خواب، اگرچه بدن همچنان در حالت خواب عمیق به سر می‌برد اما مغز عملکرد در حالت بیداری را آغاز کرده است. این مرحله برای انسان ضروری است زیرا امکان پردازش بهتر حافظه را فراهم می‌کند.
اما وقتی به کمک عملکرد «تعویق» زنگ ساعت، بیدار شدن را حتی برای چند دقیقه عقب می‌اندازید، خواب آلودگی که دوباره ایجاد می‌شود تأثیر منفی روی این مرحله از خواب خواهد داشت.
