ورزشگاه آزادی در شرایطی تبدیل به آبرومندانه‌ترین ورزشگاه تهران برای میزبانی از رقابت‌های آسیایی به شمار می‌رود که به وضوح به لحاظ زیرساخت با چالش‌های متعددی رو‌به‌رو است. هنوز از زمانی که چمن این ورزشگاه تبدیل به سوژه‌ای برای آبروریزی در رسانه‌های ریز و درشت دنیا شده بود نمی‌گذرد. آن زمان قرار بود النصر با ستاره‌های بین‌المللی‌اش برای اولین بار به تهران سفر کند و مقابل پرسپولیس صف‌آرایی کند. کیفیت چمن ورزشگاه آزادی و استارت تعمیرات اولیه در بخش غربی ورزشگاه به قدری شرایط را بد جلوه داده بود که باعث تعجب عربستانی‌ها شد.
پس از آن و در واقع در پی وایرال شدن چنین تصاویری، مسئولان وقت سریعا دست به کار شده و وعده ساخت ورزشگاهی آبرومندانه، بزرگ و مدرن که در شان ایران باشد را دادند. در چشم بهم زدنی ولی آن وعده از مدار عملی شدن خارج شد. عنوان شده که چینی‌ها که قرار بود به جای پول، از ایران نفت بگیرند و ورزشگاه بسازند، حاضر به پذیرش چنین توافقی نشدند. پس از آن، پروژه بازسازی ورزشگاه آزادی با هزینه‌ای گزاف روی میز قرار گرفت. سرانجام تصمم برآن گرفته شد تا با هزار و ۹۰۰ میلیاردتومان (به شرط ثابت بودن قیمت ارز) این ورزشگاه در مدتی کوتاه بازسازی و مدرن شود. البته که این مدت کوتاه تبدیل به یک رویا شده و حالا عنوان شده که پروژه تعمیر و بازسازی آزادی تا پایان سال ۱۴۰۵ زمان خواهد برد. البته که بخشی از این ورزشگاه، خاصه قسمت غربی آن بازسازی شده و مورد استفاده قرار گرفته است. ضمن این‌که ۲ ضلع جنوبی و شمالی هم در دست تعمیر و بازسازی قرار گرفته است.
عجب بازسازی‌ای!
درست است که مسئولان امر روی بازسازی ضلع غربی مانور زیادی داده‌اند ولی طولی نکشید تا مشخص شود ایراداتی در همین قسمت‌های بازسازی شده، حتی با صرف هزینه و وقت زیاد، وجود دارد. ایراداتی که البته از بد روزگار در ۲ بازی آسیایی هویدا شده که قاعدتا به غیر از آبروریزی، چیزی برای ورزش ایران ندارد. اولی و تکراری‌ترین آنها، چکه آب از سقف تازه تعمیر شده بخش‌هایی از ضلع غربی است. در دیدار قبلی النصر با پرسپولیس که با تساوی به پایان رسید، چکه آب از قسمتی از سقف میکسدزون که بازیکنان عربستانی باید از آنجا رد می‌شدند به قدر کافی وایرال شد. این‌بار هم در پی ویدیو‌های منتشر شده از بازی تیم ملی ایران و امارات، مشخص است که آب به طرز بی‌رحمانه‌ای از سقف آبدارخانه قسمت «CIP» در حال چکه کردن است. این یکی فعلا پیامدی که منجر به آبروریزی شود، نداشته ولی درد بزرگتر، قطعی برق یکی از پروژکتور‌های ورزشگاه آزادی است که باعث شد بازی قریب به ۳۰ دقیقه متوقف شود! این یکی از آن جهت مایه آبروریزی و نگرانی است که این بازی در کشور‌های دیگری، خاصه همین کشور‌های عرب زبان، پخش زنده می‌شود. به راستی چه کسی در این عصر می‌پذیرد که ورزشگاه بازسازی شده، آن‌هم در چنین تورنمنتی، با مشکلی به این بزرگی رو‌به‌رو شود؟
قطعا باید میزبان جام ملت‌های آسیا شویم!
حالا که زیرساخت ورزشگاه‌ها در ایران عالی است، بازسازی و تعمیرات به بهترین شکل پیش می‌رود، مشکلات مالی برچیده شده و به قدر کافی ورزشگاه با چمن و سکوی استاندارد وجود دارد، بهترین زمان برای درخواست مجدد برای میزبانی جام ملت‌های آسیا است چراکه با مخابره شدن تصاویر جدید از ورزشگاه آزادی، این بار «AFC» می‌تواند با درخواست فدراسیون فوتبال ایران موافقت کند! پرسش بزرگ در این بین اینجاست که قدراسیون فوتبال ایران چه اقدامی برای بهبود زیرساخت‌ها انجام داده که هر دوره برای جام ملت‌های آسیا درخواست میزبانی می‌دهد و بعد هم اگر خودش انصراف ندهد، توقع پذیرش چنین خواسته‌ای از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا را دارد.
