راهنماتو- کشف اخیر باستان‌شناسان در مصر به قدری حیرت‌انگیز است که تپش قلب آن‌ها را از هیجان بالا برده است. آن‌ها بخشی مهمی از تاریخ این کشور کهن را در البهنسا کشف کرده‌اند.
به گزارش راهنماتو، کشف اخیر شامل گورهای کنده‌کاری شده در صخره متعلق به دوران بطلیموسی-رومی است که برشی خلاصه از آیین‌های تدفین در این دوران را نشان می‌دهد.
علاوه بر این گورها، طیف گسترده‌ای از اشیاء باستانی نیز کشف شده که شامل این موارد است: مومیایی‌هایی که به خوبی حفظ شده‌اند، تابوت‌هایی که به ظرافت تزیین شده‌اند، ماسک‌های طلایی نفیس و مجسمه‌های گلی.
این اکتشافات می‌تواند نوری تازه بر مراسم و دستاوردهای هنری تمدن‌های باستانی‌ای بیندازد که زمانی در این ناحیه رشد و نمو کردند.
گورهای کنده‌کاری شده در دیوار متعلق به دوران بطلیموسی-رومی
یک تیم تحقیقات اسپانیایی به هدایت دکتر اشتر پانس میلادو از دانشگاه بارسلونا به تازگی توانسته مجموعه‌ای مقبره در منطقه البهنسا در استان مینیا در مصر کشف کند که در نوع خود یک انقلاب بزرگ در عرصه باستان‌شناسی محسوب می‌شود. این مقبره‌ها به دوره بطلیموسی-رومی در مصر تعلق دارند و شیوه‌های مومیایی کردن و مراسم تدفین در این دوران را نمایش می‌دهند.
سلسله بطلیموسی در مصر در سال 305 ق.م زمانیکه بطلیموس، ژنرال مقدونی، خودش را پادشاه بطلمیوس یکم سوتر اعلام کرد، آغاز شد. بعد از آنکه پادشاهی اسکندر مقدونی در سال 323 ق.م در بین ژنرال‌های او تقسیم شد، بطلیموس یکم سال‌ها بر این استان خودمختار رومی حکومت کرد. سلسله بطلیموسی در مصر 300سال طول کشید و نهایتا توسط اوکتاویان و روم در سال 30 ق.م سقوط کرد.
گورهایی که به تازگی کشف شده‌اند نمونه‌هایی از هر دو دوره بطلیموسی-رومی هستند و تغییر در شیوه‌های تدفین و باورهای مرتبط به آن را نمایش می‌دهند.
دکتر مصطفی وزیری، مدیر کل شورای عالی باستان‌شناسی مصر، خاطر نشان می‌کند که مقبره‌های دوران رومی در ظلع شرقی مقبره فوقانی در البهنسا قرار دارند و سبک تازه‌ای از تدفین در مصر باستان را نشان می‌دهند. این سبک شامل کندن گودالی روی صخره طبیعی می‌شود که قبلا در هیچ ناحیه‌ای در البهنسا دیده نشده بود.
اشیاء باستانی که سنت تلفیقی را نشان می‌دهد
در این محوطه باستانی تعدادی مجسمه گل رسی شامل مجسمه آیسیس-آفرودیت با حلقه گلی که به شکل تاج روی سرش قرار دارد نیز پیدا شده که حاکی از وجود شیوه‌های تدفین و فرهنگ غنی رایج در این ناحیه در دوران‌های متفاوت است.
دکتر عادل آکاشا، رئیس اداره مرکزی باستان‌شناسی مرکز مصر، به سایر یافته‌های مهم این محوطه اشاره کرده است. این یافته‌ها شامل بخش‌هایی از یک پاپیروس در داخل یک مهر گلی، تعدادی مومیایی پیچیده در نوارهای رنگی و تعدادی مومیایی تزیین‌شده با ماسک‌های رنگی تدفین است.
جالب است که دو مومیایی با زبان‌های طلایی در دهان شناسایی شدند که یکی از سنت‌های شناخته‌شده تدفین از دوران رومی است که احتمالا به سالم ماندن متوفا کمک کرده است.
دکتر جمال السمستوی، مدیر کل باستان‌شناسی مصر مرکزی، طراحی و نقشه معماری مقبره‌ها را توصیف کرده که شامل دیواری است که به دری مهر‌وموم شده با آجرهای گلی ختم می‌شود. این ورودی به یک اتاق بزرگ‌تر می‌رسد که حاوی تابوت‌های خالی و تابوت‌هایی محتوی مومیایی است. در حدود 23 مومیایی در این تابوت‌ها پیدا شدند که برخی از آن‌ها ماسک‌های خمیر کاغذی روی صورت دارند.
همچنین چهار تابوت به شکل بدن انسان در داخل صخره کنده‌کاری شده که دو تا از آن‌ها محتوی مومیایی و بطری‌های کوچکی حاوی عطرهای زنانه است.
علاوه بر این موارد، چندین آجر سنگی متعلق به یک ساختمان ویران‌شده نیز در این محوطه کشف شده است. این آجرها با طرح‌هایی از گیاهان، خوشه‌های انگور و تصاویری از حیوانات و پرندگان مانند کبوتر و کبرا تزیین شده و به غنای هنر پرده‌نگاری اشاره دارد.
