یک روش جدید مبتنی بر نانوذرات می‌تواند با هدف قرار دادن جذب چربی در روده کوچک، با چاقی مقابله کند. سیستم نانوذرات پیشرفته که برای رساندن مستقیم مولکول‌های درمانی به دستگاه گوارش مهندسی شده‌اند، پتانسیل قابل توجهی را برای جلوگیری از چاقی ناشی از رژیم غذایی نشان داده است.
این پژوهش روی آنزیمی به نام «SOAT2» تمرکز دارد که نقش مهمی را در فرآیند جذب چربی در روده کوچک ایفا می‌کند. این پژوهش با مهار آنزیم SOAT2 در روده کوچک، یک روش درمانی امیدوارکننده را برای کاهش جذب چربی و پیشگیری از چاقی ارائه داده است.
به رغم تحقیقات گسترده درباره متابولیسم چربی، مهارکننده‌های موثر در جذب اسیدهای چرب روده تاکنون ناشناخته مانده‌اند. دکتر «ونتائو شائو»(Wentao Shao) پژوهشگر «دانشگاه تونگجی»(Tongji University) و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: پژوهشگران سال‌ها متابولیسم چربی را مطالعه کرده‌اند اما یافتن یک راه موثر برای جلوگیری از جذب چربی تاکنون دشوار بوده است. در حالی که بیشتر راهبردها بر کاهش مصرف چربی در رژیم غذایی تمرکز دارند، روش ما فرآیند جذب چربی را مستقیما در بدن هدف قرار می‌دهد.
این گروه پژوهشی یک سیستم جدید دارورسانی را با استفاده از نانوذرات ابداع کرده‌اند که یک کپسول کوچک حاوی یک هسته پلیمری پوشیده‌شده در پوسته محافظ است. این سیستم به گونه‌ای طراحی شده است که «آران‌ای‌های مداخله‌گر کوچک»(siRNA) را به روده کوچک منتقل کند که در آنجا بتوانند بیان SOAT2 را کاهش دهند و جذب چربی را مهار کنند. موش‌های تحت درمان با نانوذرات، چربی کمتری را جذب کردند و حتی در رژیم غذایی پرچرب توانستند از چاقی دور بمانند.
شائو ادامه داد: این درمان خوراکی چندین مزیت دارد؛ از جمله این که غیر تهاجمی است، سمیت پایینی دارد و پتانسیل آن برای سازگاری بهتر بیمار در مقایسه با درمان‌های کنونی چاقی که تهاجمی و دشوار هستند، بالاست. این ویژگی‌ها آن را به یک جایگزین امیدوارکننده برای درمان‌های کنونی تبدیل می‌کنند.
پروفسور «ژائویان جیانگ»(Zhaoyan Jiang) استاد دانشگاه تونگجی و سرپرست این پژوهش توضیح داد: یکی از جالب‌ترین جنبه‌های این درمان، توانایی آن در هدف قرار دادن چربی روده‌ها بدون تأثیرگذاری بر کبد است. این ویژگی بسیار مهم است زیرا پژوهش‌های پیشین نشان داده‌اند که متوقف کردن SOAT2 در کبد می‌تواند به تجمع چربی در آنجا منجر شود. درمان ما با تمرکز صرف روی SOAT2 روده از این خطر جلوگیری می‌کند.
این گروه پژوهشی قصد دارند در آینده سیستم نانوذرات را روی حیوانات بزرگ‌تر آزمایش کنند تا کارآیی و ایمنی آن را برای استفاده در انسان مورد بررسی قرار دهند.
این پژوهش در مجله «Advanced Science» به چاپ رسید.
