برنا نوشت: «آقای حکایتی ۲» در پروسه پیش‌تولید قرار گرفته و قرار است خاطره بچه‌های دهه شصت را در یک فضای نوستالژیک زنده کند.
مجموعه «آقای حکایتی ۲» در مراحل پیش تولید خود قرار گرفته و بنا است که این مجموعه را سعید سهیلی؛ کارگردان فیلم‌های کوتاه کارگردانی کند.
احتمالا فیلمبرداری این مجموعه در فصل پاییز ۱۴۰۳ آغاز و برای از یکی از پلتفرم‌های نمایش خانگی آماده پخش شود.
پیش از این بهرام شاه‌محمدلو؛ بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون، نویسنده و مجری در خصوص آخرین وضعیت ساخت مجموعه «آقای حکایتی ۲» گفته بود: «دوست دارم این مجموعه با حال و هوایی نوستالژیک ساخته شود، اما باز هم می‌گویم تا وقتی برخی شرایط برای تولید مهیا نشود نمی‌توان در مورد فیلمنامه و یا حال و هوای اثر، ایده‌ای ثابت را مطرح کرد.»
وی همچنین در مورد بازیگران این مجموعه نیز عنوان کرده بود: «آموزشگاهی برای آموزش بازیگری تاسیس کرده‌ام که با روشی بدیع به رشد هنرجویان می‌پردازد و به امید خدا بدون شک اگر استعدادی ناب یافت شود از آن‌ها در این مجموعه استفاده خواهیم کرد.»
«زیر گنبد کبود» یا «آقای حکایتی» نام مجموعه تلویزیونی مخصوص کودکان بود که در دهه ۶۰ و ۷۰ خورشیدی از تلویزیون ایران پخش می‌شد. در این برنامه بهرام شاه‌محمدلو در نقش آقای حکایتی به ایفای نقش می‌پرداخت. سری اول با نویسندگی ایرج طهماسب در سال ۱۳۶۶ کلید خورد. در سال ۱۳۶۸ و ۱۳۷۴ نیز نویسندگی مجموعه ۱۳ و ۱۴ قسمتی «زیر گنبد کبود» برعهده راضیه برومند بود. سری اول این برنامه در سال ۱۳۶۶ و سری دوم در سال ۱۳۷۴ ساخته شد و بین زمان ساخت این دو سری ۸ سال فاصله بود. موسیقی این مجموعه ساخته بهرام دهقانیار است و در سال ۱۳۹۲ موسیقی این مجموعه با تنظیم جدید سام وفایی و در قالب یک نماهنگ منتشر شد.
این برنامه در فضای یک فروشگاه با نام فروشگاه قصه (در سری بعدی بازار قصه) اجرا می‌شد. در این برنامه با یک قصه، موضوعی بیان می‌شد و وظیفه بعدی بر عهده بازیگران بود که به نحوی موضوع را گسترش بدهند و مسئله‌ای که در داستان ایجاد شده بود را با کمک آقای حکایتی حل کنند. در این میان، آقای حکایتی که شالی بر گردن و کتاب قصه‌ای بزرگ در دست داشت، به شیوه کاملاً غیرمستقیم و بدون آنکه پندی دهد، تلاش می‌کرد تا آن پیام مورد نظر را به مخاطب کودک برنامه منتقل کند. در این لحظات بود که بازیگران با هم توافق می‌کردند که آقای حکایتی قصه‌ای را برایشان تعریف کند و بعد با یک ریتم تند دکور صحنه متناسب با داستان تغییر می‌کرد.
