راهنماتو- نوآم چامسکی در دهه 1950 نظریه دستور جهانی را مطرح کرد که استدلال می‌کند یادگیری زبان به صورت زیستی تعیین می‌شود و اینکه کودکان دارای توانایی ذاتی برای یادگیری زبان هستند.
به گزارش راهنماتو، این ایده باعث انقلابی در رشته زبان‌شناسی شد و شیوه‌ای که روان‌شناسان به توسعه زبان فکر می‌کردند را تغییر داد.
دستور جهانی این عقیده رایج که توسعه زبان صرفا به عوامل محیطی وابسته است را تغییر داد و به جای آن پیشنهاد داد که نوزادان به مدارهای مغزی‌ای مجهز هستند که حاوی اطلاعاتی درباره ساختار زبان است. ما هنوز درباره مبنای عصبی یادگیری آسان زبان توسط نوزادان اطلاعات کمی داریم.
تحقیق تازه‌ای که در نشریه Science Advances منتشر شده است نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض زبان در رحم مادر بر عملکرد مغز قبل از تولد اثر می‌گذارد و حساسیت نوزاد به زبانی که قبلا شنیده است را افزایش می‌دهد.
مواجهه اولیه
بندتا ماریانی از دانشگاه پادوآ در ایتالیا و همکارانش این فرضیه را مطرح کردند که فعالیت مغز نوزادان می‌تواند شواهدی از چگونگی یادگیری زبان را در اختیار بگذارد؛ به ویژه این مواجهه با زبان در رحم می‌تواند آثار ماندگاری روی فرایندهای عصبی بعد از تولد داشته باشد.
برای اینکه این فرضیه را به آزمون بگذارند، از الکتروآنسفالوگرافی (EEG) برای نظارت بر فعالیت امواج مغزی در 49 نوزاد یک تا 5ساله متولد‌شده از مادران فرانسه‌زبان، قبل، در حین و بعد از شنیدن داستان کودکانه «گلدیلاک و سه خرس» که به زبان فرانسه، اسپانیایی و انگلیسی ضبط شده بود، استفاده کردند. داستان‌های ضبط‌شده با نظمی نیمه-تصادفی ارائه شد، به این ترتیب که فقط بعضی از کودکان نسخه فرانسوی داستان را در آخر می‌شنیدند.
نویسنده ارشد این مقاله، جودیث ژراویان، می‌گوید: «ما فعالیت مغزی نوزادان را اندازه‌گیری کردیم تا بدانیم، نه تنها در حین، بلکه بعد از تحریک با زبان‌های مختلف چقدر بالا و پیچیده باقی ماند.»
«ما دریافتیم که چند دقیقه بعد از تحریک مغزی با زبان مادری فرانسوی، و نه زبان‌های غیرآشنایی مثل انگلیسی و اسپانیایی، پاسخ‌های مغزی نوزادان بالا باقی ماند و نظمی داشت که شبیه آن چیزی است که در حین تحریک دیده می‌شود.»
محققان نتیجه‌گیری کردند که قرار گرفتن در معرض زبان در رحم مادر سازمان عملکردی مغز را قبل از تولید تغییر می‌دهد و حساسیت نوزاد به صداهایی که قبلا شنیده است را افزایش می‌دهد.
ژراویان می‌گوید، میزان یا کیفیت قرار گرفتن در معرض گفتار قبل از تولد احتمالا مهم نیست. احتمالا علتش آن است که «هر چه مادر می‌گوید به جنین منتقل می‌شود ...بنابراین [آن‌ها] به طور طبیعی به میزان کافی گفتار تولید می‌کنند که نوزاد بخواهد یاد بگیرد.»
صدای مادر به صورت صدا و لرزش به نوزاد منتقل می‌شود، این درحالیست که سایر صداها، از جمله صدای پدر، به شکل قوی‌تری توسط محیط داخل رحم فیلتر می‌شوند و به این ترتیب کمتر احتمال دارد که به نوزاد منتقل شوند.
نتایج این مطالعه تازه با سایر یافته‌هایی که نشان می‌دهند نوزادان صدای مادر را ترجیح می‌دهند و اینکه نوزاد دو روزه زبان مادری را ترجیح می‌دهد، همخوانی دارد.
این یافته‌ها همچنین اهمیت تحریک زبانی در طی روزهای آغازین زندگی را برجسته می‌کند زیرا آن‌ها «بنیان یادگیری زبان‌های دیگر را بنا می‌گذارند.»
