راهنماتو- «آخه بچه و اضطراب؟! چرا؟!»
اضطراب کوچک و بزرگ نمی‌شناسد! ممکن است کودک شما فقط 3 سال داشته باشد اما دچار اضطراب پنهان باشد. البته مقداری اضطراب در هر بچه‌ای کاملا طبیعی است ولی اگر به میزانی باشد که شما به عنوان والد متوجه این بشوید که یک جای کار درست نیست حتما نیاز به بررسی بیشتر دارد.
به گزارش راهنماتو، بچه‌ها در سنین زیر یک سالگی اضطراب را تجربه می‌کنند و این در هنگام جدا شدن از مادر بیشتر خودش را نشان خواهد داد. اما با بزرگتر شدن آنها یکسری رفتارها بروز پیدا می‌کنند که جای تفکر دارد و بهتر است که حتما با روانپزشک مخصوص کودک صحبت کرده و در میان بگذارید تا زمینه‌ساز مشکلات دیگر در آینده نشود.
اضطراب پنهان چه علائمی دارد؟
- بچه‌هایی که دچار اضطراب پنهان هستند از دردهای جسمی شکایت دارند. به عنوان مثال مرتب از سردرد و دل درد می‌نالند اما بیمار نیستند! این دردها جزو دردهای روان‌تنی است و جنبه‌ی جسمی ندارد و به دلیل بروز نگرانی و اضطراب در وجودشان خود را نشان می‌دهند.
- ترس را زیاد تجربه می‌کنند. ترسیدن اصلا اشکالی ندارد، مخصوصا در بچه‌ها که ممکن است با تماشای انیمیشن یا بازی‌های کامپیوتری هم ترس‌های مقطعی را تجربه کنند اما یکسری ترس‌ها عجیب هستند! به عنوان مثال از اینکه شما یا بقیه اعضای خانواده را از دست بدهند خیلی می‌ترسند، دوست دارد مرتب مراقب شما یا دیگر عزیزانشان باشند! یا اینکه نسبت به قرار گرفتن در تاریکی حتی در اتاقشان هم واهمه دارند! در برخورد با غریبه‌ها هم ترس‌های غریبی از خود نشان می‌دهند مخصوصا اینکه در گذشته این موارد را نداشته‌اند. این ترس‌ها می‌توانند نشانه‌ای از اضطراب پنهان در آنها باشد.
- تمرکز ندارند. برای درس خواندن نیاز به تمرکز است و این بچه‌ها از اینکه زمانی را صرف درس خواندن و انجام تکلیف کنند سرباز می‌زنند! به فعالیت‌های ورزشی علاقه نشان می‌دهند چون باعث آرامتر شدن آنها خواهد شد ولی در کاری که نیاز به تمرکز دارد دوست دارند دست به فرار بزنند!
- حساسیت زیادی به وسایلشان دارند. ممکن است دست به جمع آوری وسایلی بزنند که از دید شما اصلا ارزش نگهداری ندارند! و در عین حال وسواس عجیبی داشته باشند که به آنها دست نزنید! اگر برخلاف میلشان این کار را انجام بدهید عصبانی شده و خشم زیادی را از خود نشان می‌دهند!
- نسبت به خوابیدن واکنش منفی دارند! ممکن است شب‌ها دچار کابوس بشوند یا خواب بد ببینند و برای همین وقت خواب که می‌شود سعی می‌کنند از آن دوری کنند!
- وابستگی زیادی را نشان می‌دهند. به دلیل افکاری که در ذهن دارند بیش از حد به شما می‌چسبند و نگران این هستند که اتفاقی برای شما بیفتد! این اضطراب لحظه‌ای آنها را رها نمی‌کند و حتی ممکن است به حدی درونگرا باشند که به شما این مساله را نگویند.
- از اینکه اشتباه کنند می‌ترسند. نسبت به انجام فعالیت‌هایشان یا در جمع قرار گرفتن وحشت دارند و سعی می‌کنند از هر موقعیتی که آنها را در این فضا قرار می‌دهد فرار کنند، حتی ممکن است دلشان نخواهد مدرسه بروند و دنبال بهانه تراشی باشند.
برای اضطراب پنهان بچه‌ها چه باید کرد؟
بهتر است حتما آنها را به کلاس‌های ورزشی بفرستید تا زمانی را صرف فعالیت کرده و ذهنشان از افکار منفی دور باشد.
اگر فرزند شما خواندن و نوشتن را یاد گرفته است یک دفتر به او بدهید تا حرف‌های دلش را در آن بنویسد. و از او بخواهید هروقت نگران بود چند خط در مورد فکرهایش بنویسد.
نفس عمیق کشیدن را به او یاد بدهید تا در چنین مواقعی حتما از آن کمک بگیرد.
نسبت به تغذیه‌اش حساس باشید. بعضی از خوراکی‌ها مثل نوشابه‌های گازدار، انواع سس، شکلات‌ها و قهوه اضطراب را افزایش می‌دهد. پس در چنین مواقعی آنها را حذف کنید.
مهمترین کاری هم که می‌توانید انجام بدهید در میان گذاشتن موضوع با یک روانشناس یا روانپزشک کودک است. بعضی موارد را باید به کارشناس سپرد و مطمئن باشید که بعد از گذشت مدتی به خوبی از این مشکل رها خواهد شد.
