فرادید نوشت: محققان در روده یک تمساح مومیاییشده باستانی یک قلاب برنزی کشف کردند.
۳۰۰۰ سال پیش، یک تمساح ۲.۲ متری در حالی که یک قلاب در شکمش قرار داشت، کشته شد. حالا محققان با اسکن بدن تمساح مومیاییشده، قلاب را مشاهده کردهاند. این شیء دستساز و وضعیت خود حیوان که به دقت حفظ شده نشان میدهد به عمد در طبیعت صید شده و به عنوان پیشکش به خدای تمساح مصری، سوبک، مومیایی شده است.
خوشبختانه، مصریان باستان که بدن تمساح را برای مومیایی کردن آماده میکردند، رودههای آن را خارج نکردند، درست مانند کاری که با مومیاییهای انسانی معمول انجام میدهند. این برنداشتن روده به تیمی از محققان بریتانیایی اجازه داد آنچه را که درون بدن تمساح در زمان منجمد شده بود آشکار کنند.
مومیایی تمساح ۲۰۰۵.۳۳۵ در اسکنر سی تی
لیدیجا مَکنایت باستانشناس دانشگاه منچستر توضیح میدهد: «در حالی که در مطالعات قبلی از تکنیکهای تهاجمی مانند باز کردن و کالبدشکافی استفاده میشد، رادیوگرافی سهبعدی توانایی دیدن داخل بدن را بدون آسیب رساندن به این مصنوعات مهم و جذاب فراهم کرده است.»
اسکنها نشان داد سنگهایی که این خزنده بزرگ برای کمک به مشکل هضمش بلعیده بود، هنوز به مقصدشان در معده نرسیده بودند.
یکی دیگر از مومیاییهای تمساح خالینشده که سال ۲۰۱۹ بررسی شد، در وضعیتی مشابه با شکم پر از تخم، جونده، حشره و بقایای استخوانهای ماهی و پر یافت شد.
محققان بر این باورند که بازههای زمانی کوتاه بین آخرین وعدههای غذایی این تمساحها و مرگ آنها به این معناست که آنها به عمد شکار شدهاند، مخصوصاً برای یک مراسم مذهبی!
تجسم اسکنهایی که قلاب مشخص شده با رنگ زرد را نشان میدهد
مصریان باستان خزندگان بزرگ را به عنوان نمایندگان سوبک، ارباب رود نیل میپرستیدند. تمساحها به عنوان شکارچیان برتر، به خاطر تهدیدی که ایجاد میکردند محترم شمرده میشدند و تصور میشد نمادهای آنها خطر را دور میکند و مکانها را از انرژیهای منفی محافظت میکند.
اما از طرفی، احتمالاً به دلیل مراقبت مهربانانهی این حیوانات از فرزندانشان که در تضاد با ظاهر خشن آنهاست، نمادی از باروری در نظر گرفته میشدند. بنابراین، جمعیت تمساحهای سالم، نوید کشاورزی پر رونق بود.
تمساحها تنها حیواناتی بودند که مصریان باستان مومیایی میکردند. تخمینها حاکی از آنست که ۷۰ میلیون حیوان از سوسکهای سرگین غلتان گرفته تا بیس (لکلک گرمسیری) و تولهسگها به عنوان هدیه برای خدایان قربانی شدهاند.
نمونههایی از قلاب برنزی که داخل شکم ماهی درون مومیایی پیدا شد
مکنایت و تیمش با استفاده از تکنیکهای غیرتهاجمی خود توانستند این قلاب دستساز را که داخل ماهی، درون مومیایی تمساح پنهان شده بود، بازسازی کنند. سپس یک کپی دقیق برای استفاده در نمایشگاههای موزه ساختند.
مکنایت توضیح میدهد: «مصریان احتمالاً از یک قالب سفالی سختشده استفاده میکردند که درون آن، فلز مذابی ریخته میشد که روی منبع حرارتی مبتنی بر زغال چوب ذوب شده بود. مکنایت توضیح میدهد باوجود گذشت چندین هزار سال بین تولید قلاب ماهی باستانی و نسخه مدرن آن، فرایند ریختهگری به شکل قابلملاحظهای مشابه است.
«مومیاییها مدتهاست منبع جذابیت بازدیدکنندگان موزه در تمام دورانها بودهاند. کار ما فرصتی بینظیر برای ارتباط بازدیدکنندگان با داستان این حیوان فراهم کرد.»